Koalicioni Margjinat dënon deklaratën e Kryeministrit Hristijan Mickoski se “është koha për një shtet ku do të lindin më shumë fëmijë, do të martohen të rinjtë dhe do të kthehen ata që kanë emigruar”.
Sipas tyre, kjo përfaqëson një ripërcaktim të shtetit si një projekt biopolitik, në të cilin shtetësia matet nga aftësia për të disiplinuar trupin, për të kontrolluar privatësinë dhe për të përcaktuar se cila jetë ia vlen të jetohet.
“Në vend të një pranimi të përgjegjësisë, marrim një deklaratë të një imperativi moral, i cili riprodhon cinizëm politik dhe një shqetësim të supozuar që përjetëson dhunën kundër të gjithë atyre që nuk përshtaten në modelin e shtetit “të mirë”. Për të imponuar rënien e nivelit të lindjeve si kërcënimin më të madh, Mickoski përdor demografinë si një mjet për të defokusuar dhe relativizuar tragjeditë e përditshme, ndërsa i redukton viktimat, dhimbjen dhe zemërimin që shënojnë jetën tonë të përditshme në “lajme dramatike” që shqetësojnë qetësinë e tij kryeministrore!
Në një vend ku një e treta e grave janë të papuna, ku gratë vdesin gjatë lindjes dhe organet e tyre vidhen, ku nënat beqare mbeten pa mbështetje, ku personat LGBTI, si të gjithë ata që jetojnë jashtë modelit heteronormativ, nuk kanë as njohje themelore dhe mundësi ligjore për të ndërtuar komunitete, ku varfëria është një kusht strukturor dhe qasja në punë është selektive, përjashtuese dhe e paparashikueshme – të flasësh për rritjen e nivelit të lindjeve si një horizont politik, dhe jo si rezultat i pabarazisë tashmë ekzistuese, është një hipokrizi politike që jo vetëm që nuk ofron zgjidhje, por edhe e përkeqëson problemin.
Njoftimi i sanksioneve tatimore për të pamartuarit dhe të pamartuarit është një mekanizëm i njohur për zhdukjen statistikore të varfërisë dhe ndëshkimin e atyre që nuk përshtaten. Nëse jeta është shumë e shtrenjtë, përgjigjja nuk është të ndryshohet formula që e tregon atë, por të ndryshohet gjendja që e shkakton atë.
Mickoski ofron një logjikë në të cilën varfëria dhe jeta jashtë fetishit konservator për familjen bërthamore janë baza për faj, për të cilën këta njerëz duhet të nënshtrohen ose të përshtaten – në emër të një morali abstrakt që mohon jetën e tyre konkrete.
Prindërit beqarë, personat LGBT, të gjitha format jashtëmartesore, të paregjistruara, të panjohura, të padukshme të jetës në këtë vizion fshihen nga imagjinata politike që njeh vetëm një model: martesën si provë të normalitetit, amësinë si kusht për njohje dhe familjen si një mjet të riprodhimit të shtetit. Në këtë politikë kryesisht fashiste dhe më vonë përgjithësisht autoritare, një grua nuk ekziston jashtë rolit të nënës dhe një fëmijë nuk ekziston nëse lind “jashtë martesës”.
Nga Margjinat potencojnë se “kur edhe të dhënat zyrtare tregojnë se migrimi masiv është rezultat i pasigurisë ekonomike afatgjatë, korrupsionit, nepotizmit dhe kolapsit institucional – kushte që qeveria aktuale jo vetëm që nuk ka arritur t’i… vendosmëri, por mban qëndrim aktiv – kryeministri pa turp pretendon se do të “jetojmë me më shumë zemër” nëse martohemi, lindim fëmijë dhe kthehemi në shtëpi”.Prandaj, është më se e qartë se njerëzit nuk po largohen sepse kanë hequr dorë nga nevoja për të krijuar komunitete dhe familje, por sepse shteti ka kohë që ka hequr dorë prej tyre!
Lidhja e jetesës dinjitoze me bindjen ndaj martesës dhe riprodhimit nuk është një vizion politik, por një diktat biomoral që ia kalon fajin individit dhe anulon kushtet që shteti refuzon të garantojë”, thonë nga koalicioni “Margjinat”.
“Tatim shtesë për të pamartuarit”,koalicioni Margjinat: Qytetarët nuk e kanë sigurinë ekonomike dhe shëndetësore për krijimin e familjeve, deklaratat e Mickoskit janë defokusim nga problemet reale appeared first on Telegrafi.