Në filma mbytja paraqitet në mënyrë shumë dramatike: me të rrezikuarin që bërtet për ndihmë, përpiqet të dalë në sipërfaqe dhe tërheq vëmendjen e të gjithëve.
Në fakt një mbytje mund të jetë e heshtur dhe të ndodhë në vetëm 30 sekonda. Sidomos kur flasim për një fëmijë të vogël, i cili mund të mos dijë të notojë mirë, rreziku rritet dhe vetëm disa minuta pa mbikëqyrje në ujë mund të jenë fatale.
Si ta ndihmojmë një fëmijë që rrezikon të mbytet?
- E nxjerrim nga uji , në mënyrë ideale me një jelek shpëtimi, sepse në panik mund të na tërheqë deri në fund të detit. Pastaj njoftojmë ndihmën e shpejtë.
- Derisa të vijë ndihma e shpejtë , ne ofrojmë ndihmën e parë. E shtrijmë fëmijën me shpinë, në një sipërfaqe të qëndrueshme, me njërën dorë e shtyjmë pak kokën prapa dhe me tjetrën ia tërheqim mjekrën. Nëse ai nuk merr frymë (e afrojmë veshin pranë gojës dhe hundës për ta kontrolluar) fillojmë frymëmarrjen artificiale : Për fëmijët nën një vjeç, e vendosim gojën në hundë dhe i fryjmë dy herë, për rreth 1 sekondë çdo herë. Ne presim të shohim gjoksin e tij të ngrihet dhe të bjerë dhe e përsërisim. Për fëmijët një vjeç e lart: I mbyllim hundën, ia afrojmë gojën dhe fryjmë ngadalë dy herë (1-2 sekonda çdo herë). Ne presim që gjoksi i tij të ngrihet dhe të bjerë dhe të përsërisim veprimin.
- Kontrollojmë për pulsin: Dy gishtat i vendosim në qafën e fëmijës, në të ashtuquajturën mollë të Adamit (ose nëse është foshnjë, në sqetull). Ne presim pesë sekonda. Nëse ka puls, vazhdojmë frymëmarrjen artificiale duke fryrë një herë në tre sekonda. Nëse nuk ka puls, fillojmë masazhimet e gjoksit : Për fëmijët nën një vjeç, vendosni dy gishta drejt në qendër të gjoksit dhe shtyni fort pesë herë për rreth tre sekonda . Pas pesë presioneve i fryjmë fëmijës edhe një herë në gojë. Për fëmijët një vjeç e lart, ne përdorim bazën e pëllëmbës sonë, ku ajo lidhet me parakrahun (të dyja pëllëmbët, nëse janë adoleshente ose të rritur) dhe bëjmë pesë presione të shpejta pikërisht në qendër të gjoksit për rreth tre sekonda. Pas pesë presioneve i fryjmë fëmijës edhe një herë në gojë.
Pavarësisht moshës, ne vazhdojmë të bëjmë pesë ngjeshje në gjoks me një frymëmarrje në mes dhe kontrollojmë për një puls pas çdo minutë që kalon.
- Asnjëherë nuk e marrim si të mirëqenë se është tepër vonë. Edhe nëse një fëmijë nxirret nga uji pa puls apo frymëmarrje, ne thërrasim një ambulancë ndërkohë që japim ndihmën e parë.
